ของที่ถูกลืม

ชุดเข็ม-ด้ายนี้ ถ้าเป็นสมัยเด็กๆไปเที่ยวโรงแรมไหนก็จะมีตลอด เราคิดอยู่บ่อยๆเลยว่า ทำไมต้องให้มา ไม่เห็นจะเคยได้ใช้เลยอะ ไม่เคยคิดจะเก็บด้วย ไม่รู้เอาไปทำอะไร ตอนเรียนสมัยประธมก็เรียนเย็บ เรียนด้น เรียนปัก อะไรพวกนี้บ้าง แต่ตอนนั้นเอาจริงๆ ไม่เข้าใจ ชอบทำงานฝีมือนะ ร้อยมาลัย วาดรูป ประดิษฐ์นู้นนี้ ทำหมด แต่ปัก เย็บผ้า ทำรังดุม จะทำไปทำไมนะ ไม่สนุกเลยอะ 😆😆😆

พอโตมาแล้ว มันจะมีโมเม้นท์ที่แบบ เราแต่งตัวอยู่ หยิบเสื้อขึ้นมาแล้ว…..อร้ายยย….กระดุมเสื้อ 👔👚หรือแขนเสื้อเย็บมาไม่ดี หลุด!!! 😱😱😱 ขอบกระโปรงรุ่ย แต่ฉันจะใส่ตัวนี้ไปทำงานนนนน ไงละ ไม่มีอะไรมาเย็บ เท่านั้นแหละ เข็ม ด้าย เป็นของมีค่าขึ้นมาทันที ทันใด

หลังจากครั้งนั้นมา เราจะมีเข็ม- ด้าย ติดห้องนอนตลอด จะได้ซ่อมอะไรจิปาถะได้ยามฉุกเฉิน ถึงจะเป็นอะไรที่นานๆใช้ที แต่เราได้ใช้เรื่อยๆจริงๆ มันเป็นของที่เราอาจจะลืมไป เพราะไม่ได้ใช้ทุกวัน แต่จริงๆแล้วก็สำคัญไม่แพ้กับสิ่งของที่เราต้องหยิบใข้ทุกวันเลย

แต่จะว่าไปพอเวลาผ่านไป เราก็ไม่ค่อยได้เห็นชุดเข็ม-ด้ายแจกตามโรงแรมแล้ว จนพึ่งได้มาเห็นที่นี้อีก หรือเราไม่ได้ไปเที่ยวในประเทศบ่อยก็ไม่รู้นะ แต่มันทำให้เราหยิบมันขึ้นมาเหมือนของมีค่าอันนึง เรามองมันไม่เหมือนเดิม เรามองว่ามันเป็นของที่จำเป็นอันนึงเลยแหละ เด็กๆสมัยนี้จะยังได้เรียนวิชาเย็บ ปัก ถัก ร้อยกันมั้ยนะ 😊😊😊

บางทีของที่ถูกลืม ก็สำคัญกว่าที่เราคิดไว้

🧵🧶🧵🧶

#ชีวิตดำเนินต่อ #lifegoeson